OΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ σκεφτομαι τον αερα στην Ανδρο και τα μπατζουρια που ηταν παντα ανοιχτα. σκεφτομαι κι εκεινο το κιτρινο που φορουσες με τις μωβ βουλιτσες που σε εκανε τοσο γλυκια και ταιριαζε με τη βουκαμβιλια που ειχαμε στον κηπο.
2 σχόλια:
Ανώνυμος
είπε...
...ειναι αυτος ο αέρας που σε χτυπάει στο πρόσωπο και σου θυμίζει ότι πρέπει απλά να αναπνέεις κάπου κάπου.
και ας το ξεχνάς συνειδητά όταν σου προσφέρεται. δεν πειράζει.
αυτός θα είναι πάντα εκεί για σένα πρόθυμος να σου δοθεί με πάθος. προετοιμάζεις το σώμα σου γι αυτό που θα συμβεί και αφήνεσαι να τον απολαύσεις μέσα στο στήθος σου.
............1..........2.........3...βαθειά ανάσα και βουτάς..
2 σχόλια:
...ειναι αυτος ο αέρας που σε χτυπάει στο πρόσωπο και σου θυμίζει ότι πρέπει απλά να αναπνέεις κάπου κάπου.
και ας το ξεχνάς συνειδητά όταν σου προσφέρεται.
δεν πειράζει.
αυτός θα είναι πάντα εκεί για σένα πρόθυμος να σου δοθεί με πάθος.
προετοιμάζεις το σώμα σου γι αυτό που θα συμβεί και αφήνεσαι να τον απολαύσεις μέσα στο στήθος σου.
............1..........2.........3...βαθειά ανάσα και βουτάς..
Το εδω το ένοιωσα μονο για σενα. Μπήκες μέσα στο χώρο μου και αυτός μεγάλωσε, άνθισε, γέμισε ελπίδα και ζωή. Αν καταλάβατε, είμαι ερωτευμένη!
Δημοσίευση σχολίου